ای زیبایی مشروع
ای زیبایی مشروع حاضر در سرزمینی دیگر
و در سرزمین من غایب ؛
ما چه گناهی داریم
که همیشه باید از فاصله دور دوست بداریم و
نهال های آرزو مان را
در پاکت های زرد رنگ پست بکاریم و
.بباریم تا شاید آتشمان خاموش شود - که نمی شود
این رسم زیبایی نیست که بت هایمان را
دست پیامبران دروغ بشکند و
بر لب های دوستت دارم
.مهر سکوت بزند تا شاید فراموشمان شود - که نمی شود
این رسم زیبایی نیست که ما همیشه
حصار بردباری باشیم که باد را
آن سوی درختان تماشا می کند و
با لبخندی عمیقا ثلخ
.رنج هایش را حاشا می کند
این رسم زیبایی نیست که پیراهن عشق را
در دریای شیون بشوییم و
.باز هم هیچ نگوییم
این
رسم زیبایی نیست ماه من
که تنها گناه من
.این فاصله هایی باشند که من نساخته ام
30/9/84
و در سرزمین من غایب ؛
ما چه گناهی داریم
که همیشه باید از فاصله دور دوست بداریم و
نهال های آرزو مان را
در پاکت های زرد رنگ پست بکاریم و
.بباریم تا شاید آتشمان خاموش شود - که نمی شود
این رسم زیبایی نیست که بت هایمان را
دست پیامبران دروغ بشکند و
بر لب های دوستت دارم
.مهر سکوت بزند تا شاید فراموشمان شود - که نمی شود
این رسم زیبایی نیست که ما همیشه
حصار بردباری باشیم که باد را
آن سوی درختان تماشا می کند و
با لبخندی عمیقا ثلخ
.رنج هایش را حاشا می کند
این رسم زیبایی نیست که پیراهن عشق را
در دریای شیون بشوییم و
.باز هم هیچ نگوییم
این
رسم زیبایی نیست ماه من
که تنها گناه من
.این فاصله هایی باشند که من نساخته ام
30/9/84
Comments