Behzad Khodaparasti

مثل نقاش های دوره گرد  تصویرهای هنوز نگریخته را نقاشی می کنم از پاییز و تو که هنوز در چارچوب کوچه در حال رفتنی با من

نه از مرگ می ترسم و نه از زندگی هراسم از لرزش آرام دست های توست پیامد رنج هایی که من نتوانستمشان بدورانم و شاید های بی مهری های من و شاید  خاموشی های تو هراسم از لرزیدن آرام دست های توست نه از مرگ و نه از این زندگی